سکسکه عبارت است از انقباضات ناخودآگاه و مکرر عضله دیافراگم. سکسکه یک علامت است و نه یک بیماری. در ایجاد سکسکه دیافراگم (عضله بزرگ و نازکی که قفسه سینه را از شکم جدا می‌سازد) و عصب فرنیک (عصبی که دیافراگم را به مغز وصل می‌کند) نقش دارند. تقریباً همه ممکن است دچار سکسکه شوند، حتی جنینی که در رحم مادر است.
علایم
یک صدای تند و سریع که در اثر گرفتگی دیافراگم از دهان خارج می‌شود. این گرفتگی، عضلات ته گلو را به هنگام دم می‌بندد.
علل
تحریک اعصابی که عضلات تنفسی، خصوصاً دیافراگم، را تحریک می‌کنند. علت سکسکه کوتاه‌مدت معمولاً ناشناخته است. در صورتی که سکسکه طولانی‌مدت باشد یا به‌طور مکرر رخ دهد، امکان دارد به علل زیر ایجاد شده باشد:
خوردن یا آشامیدن غذا یا نوشیدنی داغ یا مواد تحریک‌کننده
بیماری‌های پرده جنب (پرده نازکی که روی ریه‌ها را می‌پوشاند).
ذات‌الریه
اورمی (جمع شدن مواد زاید سمی در اثر نارسایی کلیه)
الکلی بودن
مصرف بعضی از داروها
اختلالات معده، مری، روده یا لوزالعمده
حاملگی
تحریک مثانه
هپاتیت
گسترش سرطان از یک قسمت از بدن به کبد یا قسمتی از پرده جنب
سابقه عمل جراحی اخیر، خصوصاً جراحی روی شکم
درمان
روش‌هایی که در این جا ذکر می‌شوند برای دوره‌های کوتاه‌مدت سکسکه هستند. سکسکه طولانی‌مدت باید تحت بررسی پزشکی قرار گیرد. یک یا تعداد بیشتری از روش‌های زیر را به کار بندید تا بهترین آنها برای شما معلوم شود.
نفس خود را نگاه دارید و تا 10 بشمارید.
داخل یک کیسه کاغذی تنفس کنید. از کیسه پلاستیکی استفاده نکنید زیرا ممکن است به سوراخ بینی بچسبد.
انگشت شست خود را بین دندان‌ها و لب بالا قرار دهید. سپس لب بالا را با انگشت سبابه خود، درست در زیر سوراخ بینی سمت راست، فشار دهید.
انگشتان سبابه خود را حدود 20 ثانیه داخل هر دو گوش فشاردهید.
یک لیوان آب را به سرعت بنوشید.
نان خشک یا یخ خرد شده قورت دهید.
زبان خود را به ملایمت بکشید.
بازی "" پول من رو تو برداشتی ؟ "" با طرف (حواس پرت کردن)
چشمان خود را ببندید و فشار ملایمی را به کره‌های چشم وارد کنید.
یک قاشق چایخوری شکر خشک بخورید.
